(English below)

In juni bezocht ik een van mijn favoriete dorpen in Zuid-Frankrijk: Saint-Paul-de-Vence. Het was een van die dagen die als een pagina uit mijn eigen boek voelde. En dat was ook de bedoeling, want mijn boek speelt zich grotendeels af in dit inspirerende kunstenaarsdorp, maar twintig minuten van Nice af gelegen.

Ik wilde de locaties bezoeken uit mijn boek, foto’s en filmpjes maken, mezelf onderdompelen in de sfeer van het hoofdpersonage. De zon scheen, het was niet al te druk, de galerieen hadden de deuren geopend, de jasmijn geurde intens. Elke stap die ik door de poort van dit middeleeuwse plaatsje zette, bracht me in de wereld die ik zelf aan het scheppen ben in mijn boek. We liepen langs de vestingmuren (ramparts), genoten van het weidse uitzicht, en dwaalden door de stille nauwe straatjes waar de tijd stil leek te staan.

In de rue Grande werd mijn blik getrokken naar een kunstgalerie met prachtige schilderijen. De stijl van de kunstenaar, Danielle Alarcon Dalvin, sprak me meteen aan. Ik vond twee schilderijtjes: een vrouw met een donkerbruine bob met pony, grote blauwe ogen, elegant maar met een zweem van mysterie om haar heen. Precies de uitstraling van mijn hoofdpersonage. Het andere schilderijtje was van het huis waar het verhaal zich grotendeels afspeelt, onder de vestingmuren van het dorp. Nu ik deze twee schilderijtjes in mijn hand had, was het alsof mijn verhaal ineens tastbaarder werd. De kunstenares, een prachtige en inspirerende vrouw, kwam naar me toe en we raakten in een mooi gesprek over schrijven verwikkeld waar ik nog steeds met plezier aan terugdenk. Ze maakte ook een foto met mij in haar atelier, met een lavendelhuisje dat ze heeft geschilderd, op de achtergrond. Laat mijn boek nu net de titel: ‘Het Lavendelhuis’ dragen! Ik nam beide schilderijtjes mee, niet alleen als herinnering aan deze prachtige dag, maar ook als mijn talisman voor het schrijfproces van dit boek. We vierden mijn aankoop bij Le Tilleul, mijn favoriete restaurant en genoten van ambiance en de goede kaart.

Voordat we weer naar Nice gingen (ik stelde het alsmaar uit, want ik wilde stiekem in dit dorp blijven en nog langer in mijn eigen boekdecor rondlopen), liepen we langs de vestingmuren en keken uit over de glooiende vallei, de lichtval, de glinsterende zee in de verte en ik wist precies dat dit was wat mijn boek nodig had:

niet alleen woorden, maar ook beelden om het hart van het verhaal daarin te verankeren.

Saint-Paul-de-Vence had me vandaag iets gegeven wat geen schrijfplanning kan brengen: pure, onverwachte inspiratie.

English version

On a writer's trail in Saint-Paul-de-Vence

In June, I visited one of my favorite villages in the South of France: Saint-Paul-de-Vence. It was one of those days that felt like a page from my own book. And that was the intention, because my book is largely set in this inspiring artists' village, just twenty minutes from Nice.

I wanted to visit the locations from my book, take photos and videos, and immerse myself in the protagonist's world. The sun was shining, it wasn't too crowded, the galleries had opened their doors, and the jasmine scent was intense. Every step I took through the gates of this medieval town transported me into the world I'm creating in my book. We walked along the ramparts, enjoyed the panoramic views, and wandered through the quiet, narrow streets where time seemed to stand still.

On Rue Grande, my eye was drawn to an art gallery with beautiful paintings. The style of the artist, Danielle Alarcon Dalvin, immediately appealed to me. I found two paintings: a woman with a dark brown bob and bangs, big blue eyes, elegant yet with an air of mystery about her. Perfectly reflecting my main character. The other painting was of the house where most of the story takes place, beneath the village walls. Now that I had these two paintings in my hand, it was as if my story suddenly became more tangible. The artist, a beautiful and inspiring woman, came over, and we engaged in a lovely conversation about writing that I still remember fondly. She also took a photo of me in her studio, with a lavender house she painted in the background. It just so happens my book is titled "The Lavender House"! I took both paintings home, not only as a memento of this beautiful day, but also as my talisman for the writing process. We celebrated my purchase at Le Tilleul, my favorite restaurant, and enjoyed the ambiance and the excellent menu.

Before we went back to Nice (I kept putting it off, because I secretly wanted to stay in this village and wander around in my own book setting for a while longer), we walked along the ramparts and looked out over the rolling valley, the light, the glittering sea in the distance, and I knew exactly that this was what my book needed: not just words, but also images to anchor the heart of the story.

Saint-Paul-de-Vence had given me something today that no writing schedule can: pure, unexpected inspiration.